فایده تو

اینقدر برایم فایده داری که نمی دانم چگونه همه را بشمارم

در اوج تنهایی به من امید می دهی که هنوزهم کسی هست .

هر بار که از دیدن صحنه ای در جامعه به خودم می پیچم سراغم میآیی و بازهم به مهربانی می خوانی ام .

عصبانی که می شوم آرامم می کنی .

مغرور که می شوم رامم می کنی .

حسود که می شوم هشدارم می دهی .

غافل که می شوم بیدارم  می کنی .

اگر یک روز صبح در چشمم موج نزنی تا شب چشمهایم باز است اما هیچ چیز را نمی بینم .

خلاصه اینکه همیشه این معادله را به تعادل می رسانی  .

خروش می کنی . سکوت می کنی .

بیم می دهی . امید می دهی .

همه بهانه من از توست .

هزاران فایده داری برایم .

دوستت می دارم  .